Albert Camus-Caligula#Alıntı

 CALIGULA, yerinden kalkar, hâlâ son derece

doğaldır

— Nerden biliyorsun? Sonuna dek gidilmediği için hiçbir şey elde edilemiyor zaten.

Belki sonuna dek mantıklı olmak yeterdi.

(Helicon'a bakar.)

Ayrıca senin ne düşündüğünü biliyorum. Bir kadının ölümü için bu ne gürültü? diyorsun. Hayır, sorun bu değil. Gerçi, birkaç gün önce sevdiğim bir kadının öldüğünü anımsar gibiyim.

Ama nedir sevda dediğin?

Önemsiz bir şey.

Yemin ederim, hiç önemi yok bu ölümün;

ay'ı isteyişim, bulduğum doğru'nun belirtisi

yalnızca. Çok yalın, çok açık, biraz sersemce, ama bulgulanması ve dayanılması zor bir doğru.

HELİCON

— Nedir bu doğru, Caius?

CALIGULA, yüzü öteye dönük, yansız bir sesle —İnsanlar ölüyor ve mutlu değiller.

(Metin: Caligula - Albert Camus)

(Görsel: Gerard Philippe, Paris'te bir Caligula temsili)

 

SCIPION — Haydi, Caius, çok gereksiz bütün

bunlar. Seçimini çoktan yaptığını biliyorum.

CALIGULA — Yalnız bırak beni.

SCIPION — Yakında gerçekten bırakacağım,

çünkü seni anladım sanırım. Ne senin için, ne de sana benzeyen benim için kurtuluş var artık. Çok uzaklara gidip bunun nedenlerini arayacağım. (Bir an susar,Caligula'ya

bakar. Üstüne basa basa.) Elveda, sevgili Caius.

Her şeyin bittiği anda, seni sevdiğimi anımsa.

(Çıkar. Caligula arkasından bakar. Elini uzatır. Ama sonra sertçe başını sallar)

Yazılmış en iyi tiyatro oyunlarından biri

Caligula - Albert Camus

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

SİMGESEL ANLATIM VE METAFOR

Evrende Yalnız Mıyız? Contact Filmi Üzerine Düşünseller

Bursa vs İzmir, Subjektif bir karşılaştırma